İnsanı depresyona sürükleyen en önemli olgulardan biri kendini yalnız hissetmesi değil mi? Salgın nedeniyle kendimizi daha da depresif hissetmiyor muyuz? Bizim belki sadece bir dönem hissettiğimiz bu duyguyu, bir de kimsesiz çocuklar adına bir anlık düşünmenizi rica ediyorum. Çocuk Esirgeme Yurdunda yaşayan çocukları, çocukken orada olduğunuzu düşünün neyi en çok hissederdiniz? Kimsesizliği..yüreğinize ağırlık çöker..ve bu duygu sizi hayata katılaştırır, sevgi, onaylanmama, paylaşım olmadan yaşar gidersiniz. Dünyada her şey çift olarak yaratılmıştır: kuzey-güney kutbu, yaz-kış, sıcak-soğuk gibi hatta insan bedeninde dahi her şey çifttir, iki göz, iki el, iki kulak ama bir tek kalp tektir. Bu kalbin çifti ise sadece başka bir kalp ile buluştuğu zaman tamamlanıyor. İşte tam da bu nedenle kimse kimsesiz olmasın diyorum, tek kalan kalpleri birleştirmek için. Bu hayalime ortak olmaya var mısınız ?